نصاب هزینه سفر و فوق العاده مسافرت به شرح زیر تعیین می گردد:
ماده 1- هزینه مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان اشخاص حقوقی به خارج از ایران که به منظور حوائج مربوط به موسسه باشد تا حدود ذیل قابل پذیرش خواهد بود.
الف) هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان شرکت های تولیدی جمعا در هر سال حداکثر 4 ماه به قرار روزی 2 میلیون ریال
ب) هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان سایر شرکت ها و اشخاص حقوقی جمعا در هر سال حداکثر 2 ماه به قرار روزی 2 میلیون ریال
ماده 2- هزینه مسافرت اشخاص حقیقی به خارج از ایران به منظور رفع حوائج شغلی جمعا در هر سال حداکثر یک ماه به قرار روزی 2 میلیون ریال
تبصره 1: نسبت به شرکت های تولیدی علاوه بر چهار ماه مذکور هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان شرکت های تولیدی در جزء “الف” بند یک این آیین نامه، جمعا در هر سال حداکثر دوماه دیگر به قرار روزی 2 میلیون ریال نیز بابت آموزش به عنوان هزینه اقامت پذیرفته خواهد شد.
تبصره 2: هزینه های مذکور در ماده 2 و تبصره 1 فوق شامل هزینه پذیرایی در خارج از ایران نیز می باشد و علاوه بر این مبالغ هزینه دیگری به عنوان هزینه پذیرایی پذیرفته نخواهد شد.
تبصره 3: هزینه ایاب و ذهاب با وسیله نقلیه هوایی، زمینی و دریایی و هزینه های مربوط به خروج از مرز و عوارض ها اضافه بر هزینه اقامت در خارج که به شرح فوق تعیین شده است نیز قابل پذیرش است.
تبصره 4: وجوهی که بابت تأمین ارز علاوه بر نرخ رسمی طبق مقررات بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران پرداخت شود اضافه بر هزینه اقامت در خارج که به شرح فوق تعیین شده است نیز قابل پذیرش است.
ماده 3- خارج از مبالغ مذکور، هزینه دیگری به عنوان فوق العاده مسافرت در خارج از کشور در تشخیص درآمد مشمول مالیات قابل قبول نخواهد بود.